Op Eerste Pinksterdag 2010 raakt Tonio, de 21-jarige zoon van schrijver A.F.Th. van der Heijden en zijn vrouw Mirjam betrokken bij een verkeersongeval.
Na een avondje stappen in Amsterdam wordt hij aangereden en in kritieke toestand overgebracht naar het ziekenhuis. Hij overlijdt nog diezelfde dag. Twee dagen na zijn overlijden wordt het volgende bericht rondgestuurd:
‘In de vroege ochtend van zondag 23 mei werd onze zoon Tonio (geboren 15 juni 1988) op de fiets geschept door een auto. Het gebeurde op de hoek van de Hobbemastraat en de Stadhouderskade.
Chirurgen in het AMC hebben van half vijf ’s morgens tot half vijf ’s middags, samen met hem, gevochten voor zijn leven. Hij heeft het niet gehaald. Tonio is kort na het verlaten van de operatiekamer in ons bijzijn gestorven. Hij was ons enige kind’.
Het eerste deel van het boek beschrijft de rit naar het ziekenhuis, nadat twee
politieagenten het droeve nieuws hebben verteld. De gedachten van de schrijver
en zijn vrouw gaan alle kanten op, herinneringen aan hun zoon worden opgehaald
en het begrip’ kritieke toestand’ wordt op alle mogelijke manieren
geanalyseerd.
Na het overlijden van Tonio wordt uitgebreid verslag gedaan van het rouwproces dat de ouders doormaken. De schrijver vraag zich voortdurend af in
hoeverre hijzelf schuldig is aan de dood van zijn zoon. Vrienden van Tonio worden uitgenodigd om verslag te doen van de laatste avond met hun zoon. Dossiers worden ingekeken op het politieburau en de chirurg doet zijn verhaal.
Het mysterieuze meisje Jenny, op wie Tonio misschien wel verliefd was, wordt uitgenodigd. Werkelijk niets blijft onbesproken en geen enkele invalshoek blijft onbelicht. Van der Heijden heeft allemaal op een geweldige manier opgeschreven en vervalt niet in zelfmedelijden. Dit is meteen ook de kracht van deze roman.
Het boek geeft ook een mooi inkijkje in het leven van de schrijver. Hij werkt op de derde verdieping van een grachtengordelpand en bestelt de koffie per gsm bij zijn vrouw. Tijdens het schrijven – het liefst 10 bladzijden per dag- mag hij niet worden gestoord. Na het overlijden van Tonio heeft Van der Heijden nauwelijks nog contact met de buitenwereld en leidt hij een soort kluizenaarsbestaan. Het drankgebruik neemt gaandeweg het rouwproces steeds verder toe.
Van der Heijden heeft met Tonio een aangrijpend boek geschreven, dat in 632 bladzijden niet verveelt. Het boek is bekroond met zowel de Libris literatuurprijs als de NS publieksprijs. Deze laatste prijs werd vorige week door zijn vrouw in ontvangst genomen.
[youtube=http://youtu.be/HMwGVyA5_f8]