Arne Dahl is de schrijver van een serie boeken rond het A-team een ander A-team dan dit A-team.
In het A-team is een aantal rechercheurs bijeengebracht. Elk met een eigen specialiteit, van dommekracht tot computernerd.
Het vreemde is dat de rechercheurs niet erg capabel overkomen als je ze bezig ziet in hun uitgeleefde lokaal. Wankele bureaus zijn met tape aan elkaar geplakt, het licht valt regelmatig uit en papieren slingeren in het rond. En al werken ze vaak erg laat door en gaan ze in het pikkedonker naar huis, veel schot lijkt er niet in hun zaken te zitten.
Toch bieden de twee afleveringen aangenaam vermaak, al is het allemaal niet erg realistisch. Zo vangt het A-team een seriemoordenaar binnen twee weken, terwijl de FBI er al 30 jaar achteraan keutelt. Het A-team krijgt dan ook de hartelijke complimenten van de FBI die nog nooit met zo’n goed team heeft samengewerkt. Mooi voor het moraal, maar je vraagt je af hoe het zit met het wereldwijde niveau van de misdaadbestrijding.
De twee lange afleveringen zijn niet van het niveau van The Killing of The Bridge. Wel is het goed te vergelijken met de series rond Irene Huss of Inspector Winter. Leuk met een bakje chips.