Zoals er in Nederland schrijvers zijn geweest die wilden afrekenen met hun gereformeerde jeugd, zo lijkt het alsof er een flink aantal Italiaanse schrijvers nog druk bezig is met het verwerken van hun jeugdjaren of ze op z’n minst opnieuw willen beleven. Dat mogen ze nog jarenlang doen, want het levert prachtige boeken op die wel en niet met elkaar te vergelijken zijn. We hebben een aantal verzameld.
- Christian Frascella – Ik ben de sterkste
- Allesandro Baricco – Emmaüs
- Alessandro D’Avenia – Wit als melk, rood als bloed
- Niccolò Ammaniti – Jij en ik
- Silvia Avallone – Staal
- Nicola Lagioia – Breng alles terug naar huis
Hoi Robert,
Ik heb een aantal van je tips gelezen, ik bedoel ik had toch niets anders te doen. Maar het boek Wit als melk Rood als bloed afgelopen zaterdag gelezen. Heel mooi!!!!
Gisteren heb ik Staal gekocht dus dat ligt nu te wachten!!!!!