Stephen King maar dan met humor en andere vergelijkingen

“Door een onderzoek naar een gewelddadige bankoverval komt informatie boven tafel die een volkomen nieuw licht werpt op veel inwoners van Niceville, waar al jaren mensen op raadselachtige wijze verdwijnen.”

Dat is de omschrijving die in de catalogus staat van dit boek.

Dan is het maar goed dat je in een blog wat meer ruimte hebt om een boek te beschrijven, want zo lijkt het een doorsnee thriller en dat is Niceville absoluut niet.

Achterop wordt kwistig met namen gestrooid. Stephen King, Lee Child, Cormac McCarthy, Lost, de Coen broers en Quentin Tarentino. Daar kun je Twin Peaks en Carl Hiaasen nog aan toevoegen.

• Stephen King – vanwege de horror in small town America
• Lee Child – vanwege maar liefst twee Jack Reachers in het boek. Van die mannen die op 40 meter afstand een spin uit z’n web schieten en nauwelijks slaap nodig hebben.
• Lost  – vanwege een aantal mensen die rondlopen en niet in de gaten hebben dat ze allang dood zijn (sorry, da’s de clou van Lost, maar dat scheelt je wel 6 seizoenen tv kijken).
• Cormac McCarthy – vanwege de prachtige beschrijvingen van de woeste natuur.
• Quentin Tarantino – vanwege het plastische geweld en de vele verhaallijnen die Stroud kraakhelder neerzet en waarvoor ik een diepe buiging maak.
• De Coenbroers – vanwege de normale mensen die in abnormale situaties terechtkomen en hun leven langzaam in een houtversnipperaar zien terechtkomen.
• Twin Peaks – vanwege het gemak waarmee Stroud het bovennatuurlijke en het alledaagse combineert.
• Carl Hiaasen – vanwege de onderwaardering in dit land van deze schrijver, terwijl hij  grootmeester is in het plaatsen van mensen in hilarische situaties waar ze zichzelf in hebben weten te wurmen.

Maar goed het gaat dus om een bankoverval en raadselachtige verdwijningen. De rest is een blueberry pie gemixt met al die namen hierboven als rijpe blueberries. Het slechte nieuws is dat ik het boek uit heb, het goede nieuws is dat we nog twee delen krijgen over Niceville (what’s in a name). Rest me nog te zeggen dat je van Niceville een ontzettend goed humeur krijgt en dat Stroud er uit ziet als de langere broer van René Mioch.