Het genre van de privédetective bestaat dankzij het gegeven dat het altijd hetzelfde is. Dat is niet erg, zolang de juiste ingrediënten aanwezig zijn. Zoals een bakje muesli met biogarde en honing elke morgen lekker blijft als de kwaliteit van de muesli goed is. In een goede privédetective is de plot de muesli.De andere ingrediënten voor een goede privédetective zijn een eigengereide speurder die zijn zaakjes oplost op de rand van de wet. Een liefde van de privédetective, meestal een ex waar de man regelmatig over mijmert. Een politieman die hem het vuur na aan de schenen legt, omdat de detective zelf onder verdenking komt te staan. Een hulp, een schimmig figuur met meer spierballen dan de detective zelf, die meestal aan de verkeerde kant van de wet opereert. Een paar aframmelingen waardoor de hoofdpersoon bont en blauw door het verhaal loopt. En een flinke dosis zwarte humor.In Nederland debuteerde Sean Chercover met Chicago Mob en Michael Koryta met B.e.g.r.a.v.e.n.
Chercover geeft zijn hoofdpersoon een duistere kant mee waardoor het boek opvalt. Het wordt slechts aangestipt maar Ray Dudgeon heeft een moorddrift in zich, waardoor hij niet echt valt in de categorie ruwe bolster blanke pit. Deze drift zal ongetwijfeld terugkomen in het tweede deel rond deze detective. In het eerste deel neemt hij het op tegen de maffia in Chicago, of beter The Outfit zoals ze daar genoemd worden.
Van Koryta zijn al meer titels in het Nederlands verschenen. Iets minder humor, meer grimmigheid. In een interview met De Volkskrant zegt Koryta dat hij niet houdt van thrillers met een knipoog. Hij bedoelde ermee dat hij niet houdt van thillers die geschreven zijn als amusement en slechts ter ontspanning dienen. Politie- en detectivewerk verslind je emotioneel en dat moet zichtbaar zijn in een goede thriller. Zijn speurder is Lincoln Perry en net als Ray Dudgeon is Perry een man met duistere kanten.
Beide boeken zijn de moeite waard. Het plot van Koryta zit goed in elkaar, het boek is strakker gecomponeerd dan het debuut van Chercover. Daar staat tegenover dat Chercover meer een thriller met een knipoog is. Daar hou ik wel van, al mag dat niet van Koryta. Rest me alleen nog die rare puntjes in de titel van Koryta. In het engels heet het boek A welcome grave, zonder zinloze puntjes maar meer to the point als je het verhaal leest.