Het gebeurt me gelukkig nog regelmatig dat ik een schrijver ontdek waarvan ik nog niets gelezen heb. Zo ook Susan Meissner, die ik met de opvallende titel Liefde komt uit de hemel bij de nieuwe boeken aantrof.
Hup, mee naar huis en lekker in de zon, ik had wel zin in een fijn liefdesverhaal. Ik was dan ook erg verrast dat ik meteen in het eerste hoofdstuk al terecht kwam in het grote verdriet en ongeloof van de aanslagen in New York – 9/11. Dankzij een foto in een tijdschrift, tien jaar na de ramp, wordt Taryn in één klap terug geslingerd in de tijd en ervaart ze opnieuw de angst en ontreddering van die dag, waarop ze de toren waar haar geliefde man werkte, zag instorten.
Meissner geeft je geen tijd dit even op je in te laten werken, want hoofdstuk twee neemt ons meteen mee naar een andere ramp in New York: de brand in de Triangle Shirtwaist fabriek in 1911.
De 21 jarige Clara werkt hier sinds een paar weken en ze ontmoet Edward, op wie ze langzaam maar zeker verliefd wordt. Edward nodigt Clara uit om een kijkje te nemen op de werkvloer, die op de achtste verdieping ligt. Maar dan breekt er brand uit.
De mensen op de achtste verdieping kunnen geen kant uit en springen in pure doodsnood uit de ramen van het brandende gebouw. Clara is veilig buiten gekomen, maar haar wereld stort in wanneer ze ziet dat ook Edward uit een raam springt.
Slik.
Niet te geloven. Ik heb nog maar twee hoofdstukken gelezen en ik vraag me nu al af of ik nog wel meer kan lezen. Want hoe moet een mens ooit verder leven na zo’n afschuwelijke gebeurtenis? Je kunt het je niet voorstellen. En toch gaat het leven door. Net als ik verder ging in dit boek. Want ik kan je verzekeren, je wilt het uitlezen.
Ik ben diep onder de indruk van de manier waarop Meissner dit boek geschreven heeft. Wat een inlevingsvermogen en zo geloofwaardig. Het zouden zo waargebeurde verhalen kunnen zijn.
Gauw lezen dus en geniet net als ik, tussen je tranen door van dit schitterende boek. 