Mijn valse leven is het leven van Fin Dunbar, een reclameman met een midlifecrisis. Net als in het vergelijkbare Wij van David Nicholls en Wachten op Doggo van Mark Mills (blogs vind je hier) rolt de humor van de pagina’s.
In het eerste deel van het verhaal wordt de reclamewereld neergezet als een wereld waar maar weinig mensen weten waar ze mee bezig zijn. Dat is vooral erg grappig, maar het verhaal krijgt pas diepgang als Fin hoort dat zijn vader op sterven ligt en je leest over zijn verleden. Het schrijnende verhaal van zijn jeugd laat zien waarom Fin eigenlijk zijn hele leven al een midlifecrisis heeft. Dan vindt het boek zijn balans net als in de twee eerder genoemde boeken. Het lijkt wel een trend, boeken over worstelende mannen die dankzij humor en zelfspot overeind blijven maar uiteindelijk dichter bij zichzelf komen. Al is dat een uitdrukking die de hoofdpersonen uit deze boeken waarschijnlijk een licht gevoel van misselijkheid zou geven.
Goed vertaald, scherpe dialogen, crisis, onvermijdelijke liefde, ontroering, de perfecte mix voor een feelgood verhaal. Ditmaal van John Kenney die zelf als copywriter voor een reclamebureau heeft gewerkt. Misschien dat hij daar ooit een campagne voor luiers moest schrijven. De luiercampagne in dit boek is zo absurd dat het wel op de werkelijkheid gebaseerd moet zijn.
Nog een tip als je niet genoeg krijgt van worstelende mannen: Jonathan Tropper.