Door Cecile Steenwijk
Ik zal gelijk maar opbiechten dat ik geen expert ben op het gebied van de wereldpolitiek. Laat staan, de situatie in Kasjmir (India), van pak en beet dertig jaar geleden. En dat het daar vanaf de jaren 40 al onrustig is. En hoe actueel het onderwerp nog steeds is, waar de rechten van minderheden door de overheid nog steeds onder druk staan en waar de pers tot op de dag van vandaag nog steeds wordt geweerd *.
De Indiase schrijfster Nadhuri Vijay vond dat het tijd werd een tijdsbeeld te schetsen middels deze debuutroman. En dat is mijn inziens goed gelukt. Hoewel ik niet als zodanig van de politieke onrust op de hoogte was, geeft het boek goed de sfeer weer van deze onrustige Indiase regio.
Het verhaal is niet autobiografisch, maar duidelijk te merken is wel de Vijay haar eigen indrukken en ervaringen hierin heeft verwerkt. Met name in de hoofdpersoon van het boek, Shalini. Als twintiger begint zij een zoektocht naar Bashar Ahmed, waarvan de relatie tussen hem en Shalini’s moeder lang onduidelijk blijft in het verhaal, maar die je als lezer snel zelf invulling geeft.
Hoofdstukken over herinneringen uit Shalini’s jeugd en Bashar Ahmed en die van haar zoektocht in de tegenwoordige tijd, wisselen elkaar moeiteloos af. Als lezer heb je totaal geen moeite om te schakelen bij het omslaan van een nieuwe bladzijde en een nieuw hoofdstuk. Wat vooral opvalt is de beeldschone manier waarop Vijay haar verhaal ‘aankleedt’ met veel details, waardoor je als lezer India als het ware wordt ingezogen en een niet stereotyperend beeld van dit diverse land te zien krijgt. Het moet voor Ronald Vlek een feestje zijn geweest dit boek uit het Engels te mogen vertalen.
* Radio-interview met Marten van den Berg – Ambassadeur in India
