Met De man & het hout veroorzaakte Lars Mytting een poosje geleden een kleine hype waar Maxim Hartman waarschijnlijk oprecht blij van werd. Het boek is een handleiding voor het kappen, hakken, stapelen en verbranden van hout.
Zijn kennis over hout heeft Mytting heel mooi verwerkt in De vlamberken. Vlamberken zijn bomen die prachtig getekend hout leveren als ze worden “gemarteld” met ijzeren banden om de stam.
Edvard groeit op bij zijn grootvader, nadat zijn ouders zijn overleden toen hij nog maar drie jaar was. Samen met zijn opa beheert hij een afgelegen boerderij in Noorwegen. Het leven draait om schapen en aardappels. Edvard is nooit verder gekomen dan Saksum, de dichtstbijzijnde plaats. Ze leiden een eenvoudig leven, zijn erg op zichzelf, mede door het verleden van zijn grootvader die in de Tweede Wereldoorlog aan het oostfront heeft gediend. Over de dood van zijn ouders wordt niet gesproken. De vondst van wat papieren zorgt voor grote onrust in Edvard. Wat is er in 1971 gebeurd in Noord-Frankrijk? Waardoor zijn zijn ouders overleden? Waar was de driejarige Edvard gedurende vier dagen? Zijn speurtocht levert alleen maar meer vragen op en brengen hem naar de Shetland Eilanden en Frankrijk.
In een serene stijl sleept Mytting je op meesterlijke wijze mee in een tragische familiegeschiedenis, waarin de liefde en verraad een grote rol spelen. Bovendien kijk je nooit meer op dezelfde manier naar een boom als je zijn prachtige beschrijvingen over hout hebt gelezen.
Pingback: De Zusterklokken | Bibliotheken Mar en Fean