Verder dan de Sterren

Tijdens het werken zag ik een voor mij onbekende titel liggen van Kristin Hannah, Verder dan de sterren.
Ik ben een groot liefhebber van haar schrijfstijl dus deze ging natuurlijk mee naar huis.

Niets zo fijn als je weekend beginnen met zo’n meeslepend boek waardoor je even alles om je heen vergeet. Hannah is echt een topauteur die mij met haar realistische no-nonsense manier van schrijven steeds weer verwondert.

Het fijne is dat ik meteen nadat ik begon te lezen, herkende dat dit boek een vervolg is op een ander boek van Hannah; Wie naar de sterren grijpt. Ook zo’n pareltje, waarvan het verhaal me nog helder voor de geest staat. Met dit boek start het verhaal van Tully en Kate, twee hartsvriendinnen die we meemaken vanaf de dag dat ze elkaar ontmoeten tot de dag dat Kate overlijdt. Een bijzonder boek over vriendschap dat van begin tot eind boeiend is.

In dit tweede boek moeten Tully en de familie van Kate hun levens weer op zien te pakken na het overlijden van hun geliefde vriendin, vrouw, dochter en moeder. Iedereen probeert er op zijn eigen manier mee om te gaan maar het gemis is enorm en het verdriet zo alles overheersend dat het lastig blijkt om de mensen om je heen in het oog te houden.

Het maakt niets uit dat er een paar jaar tussen het lezen van het ene en het andere boek zat, ik pikte moeiteloos de draad weer op.
Wat een heerlijk boek, ondanks het heftige onderwerp.
Verdriet, liefde, verlangen, gemis, troost en vriendschap; alles komt voorbij. Ik heb een groot deel van de tijd met een samengeknepen keel van emotie zitten lezen.

Bedankt Kristin Hannah, voor dit schitterende boek.