Typemachine

Cormac McCarthy gebruikte bijna 50 jaar lang deze typemachine voordat het ding het begaf. De typemachine werd geveild en een verzamelaar betaalde er $ 254.500,- voor. McCarthy kreeg van een vriend eenzelfde typemachine, een tweedehands die $ 20,- kostte. Je vraagt je af wat de pijp van Mulisch zou opbrengen.

McCarthy is een groot schrijver en na eerder werk van hem heb ik net  De weg gelezen. Na een wereldwijde ramp, die verder niet wordt verklaard, proberen een vader en een zoon te overleven in een wereld waar alles verschroeid is, waar bendes mensen doden om op te eten, waar het grijs van het land overgaat in het grijs van de lucht. Het is alsof de zinnen verschroeid zijn waardoor alleen het strikt noodzakelijke overblijft.

Bij een waterval praten de vader en zoon.
Is het koud?
Ja. IJskoud.
Wil je erin?
Weet ik niet.
Natuurlijk wel.
Kan dat?
Kom op.

De vader vertelt keer op keer aan zijn zoon dat zij de goeden zijn.  Deze moraal en de onvoorwaardelijke liefde tussen de twee lijkt het enige dat de angst weg kan houden. Na het boek zag ik de verfilming met o.a. Viggo Mortensen en net als bij het boek wist de liefde tussen vader en zoon me te ontroeren. Regisseur John Hillcoat bracht eerder The Proposition uit, een western die speelt in Australië, en waarin hij al liet zien goed raad te weten met de verbeelding van de dunne lijn tussen beschaving en barbarij.

Het verhaal van McCarthy zit al dagen in mijn hoofd. Lezen dat boek en zien die film.