Wanneer je op goed geluk wat boeken mee naar huis neemt en de achterflap niet leest, is de kans aanwezig dat je voor verrassingen komt te staan. Gelukkig vind ik dat nu juist een fijne manier van lezen maar sommige verhalen zie je echt totaal niet aankomen. En dat komt binnen. Hard zelfs. Het verbaast me keer op keer hoe ontzettend ik geraakt kan worden door een boek. Chapeau voor al die indrukwekkende auteurs, ik ben zo blij dat jullie er zijn! 🙂
Zo las ik een paar weken geleden Reminders of him van Colleen Hoover.
De Nederlandse versie, dat wel, maar de Engelse titel staat nogal prominent op de cover. Herinneringen aan hem is een hartverscheurend verhaal dat erg veel indruk op me gemaakt heeft.
Het bewijst op een totaal open-minded manier dat de dingen niet altijd zijn wat ze lijken. Cryptisch? Mwoah, valt mee hoor. Maar ik wil hier absoluut niets verklappen over de inhoud. Geniet, net als ik, onvoorbereid van dit aangrijpende boek.
Daarna las ik Wat er te redden viel van Liese O’Halloran Schwarz. Alweer zo eentje die onder je huid kruipt. Je zintuigen worden meteen al op scherp gezet in de eerste hoofdstukken door een raadselachtig mailtje dat allerlei emoties oproept. Daarna springt het verhaal een dikke 40 jaar terug in de tijd en leer je vanuit verschillende invalshoeken de hoofdpersonen kennen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik zo nu en dan bijna knapte van nieuwsgierigheid, de schrijfster houdt je lang in spanning! Maar toch werd dat nergens vervelend, de details die je stukje bij beetje ontdekt geven het verhaal hun diepgang en werken langzaam maar zeker toe naar de ontknoping. En hoewel ik er al een beetje bang voor was, raakte die me toch diep. Het is fictie maar de wetenschap dat dit soort dingen wel degelijk gebeuren is onvoorstelbaar…