Mars is in. In The Martian laat Matt Damon zien dat je daar met een beetje goede wil aardappelen kunt poten en als het aan Elon Musk ligt, reizen de eerste mensen in 2022 naar de rode planeet.
In Rood is Mars al eeuwenlang bewoonbaar en lijkt het bijna vanzelfsprekend dat we daar rond lopen.
Ons zonnestelsel is in de loop der eeuwen gekolonialiseerd, waarbij de samenleving is opgedeeld in klassen. Darrow is een Rode en staat letterlijk onderaan de ladder. Hij is een Helduiker en delft diep onder het Mars-oppervlak naar bouwstoffen voor het maken van een atmosfeer rond de planeet. De Gouden heersen en als elite wentelen ze zich in een decadente leefstijl.
Na de executie van zijn vrouw door de Gouden zweert hij wraak. Hij wordt door een verzetsgroep opgenomen in hun gelederen en ondergaat een totale make-over om te infiltreren in de hoogste klasse. De vraag doemt op of Darrow naast die fysieke make-over langzaam de mores van de Gouden overneemt en zijn afkomst gaat verloochenen.
Pierce Brown leent driftig uit de mythologie en geeft het verhaal daarmee kleur. Hij neemt de tijd om het verhaal op te bouwen (lees de achterflap niet!) om daarna vol vaart, actie en geweld naar het eind te stomen in dit eerste deel van een trilogie. In Amerika zijn de andere twee delen al verschenen, dus hoeven we niet al te lang te wachten op het vervolg.
Sinds De Hongerspelen verschijnen er regelmatig verhalen die mee willen liften op het succes van Suzanne Collins. Rood van Pierce Brown kan helemaal op eigen benen staan.
Een interview met Brown: