Van Libba Bray zijn de eerste twee delen van haar trilogie rond Gemma Doyle verschenen. Net als bij de trilogie van Suzanne Collins moeten we nog even geduld hebben om te weten hoe alles afloopt. Beide laatste delen verschijnen in oktober van dit jaar. Na een wat aarzelend begin dwingt Bray je, net als Collins, een deel van je nachtrust in te leveren. Dat geldt dus ook voor mij als middelbare man, niet bepaald de doelgroep van deze serie.
De serie begint met Een verschrikkelijke schoonheid. Gemma Doyle is 16 jaar en wordt na de dramatische en mysterieuze dood van haar moeder in India naar een kostschool in het Engeland van de 19e eeuw gestuurd. Daar krijgt ze te maken met gekonkel en pesterijen zoals je mag verwachten van een goede kostschool. Langzaam vindt ze haar plek. Tegelijk wordt ze geplaagd door visioenen die haar uiteindelijk in een mysterieuze wereld brengen waar ze magische krachten opdoet. Hier huist het kwaad uit haar visioenen dat toegang wil krijgen tot onze wereld.
Dit lijkt misschien niet bijster origineel en het verhaal moet eerst wat op gang komen maar Bray weeft een mooi verhaal vol giechelende meiden, enge verschijningen en stijve omgansvormen. De Victoriaanse achtergrond speelt in het tweede deel Opstand van de engelen een grotere rol doordat het zich voornamelijk in de hogere kringen van Londen afspeelt. Bray is geboren in Texas maar weet de tijd goed te treffen.
Opmerkelijk in deze gothische romans zijn de “hedendaagse” elementen als incest en ontluikende homoseksualiteit. Dat verwacht je niet zo snel in een in aanzet romantisch verhaal. Het geeft de boeken een verrassende diepgang.
Dankzij deze recensie ben ik begonnen aan deze boekenreeks. Dankjulliewel voor het posten van deze treffende recensie. Ik heb genoten van het eerste deel! (Deel 2 heb ik net besteld).
Groetjes,
Petria Janice