Vroeger toen mijn leeftijd nog uit één cijfer bestond, droomde ik van een glorieuze Elfstedentocht op m’n houtjes. Dat werd gevoed door een boek over de tocht uit 1963 waar ik me helemaal in kon verliezen.
Foto’s van mannen met ijs aan de wenkbrauwen, blauwe lippen en kranten in de broek. Dat van die blauwe lippen was m’n eigen verbeelding omdat de foto’s in zwart-wit waren.
Elfstedentochtfoto’s horen in zwart-wit, net als foto’s van het strand op de Bahama’s blauw-wit horen te zijn met hier en daar het groen van een palmboom.
Het kwam er niet van omdat het nog jaren duurde voordat de tocht weer gereden werd en mijn ambities niks meer met schaatsen te maken hadden.
Maar genoeg over het verleden. Twee dagen vorst zorgt ervoor dat de Elfstedentochtkoorts weer toeslaat. Tijd voor een inspectie in rayon Sneek.
Een voorzichtig ijslaagje in de Zwette is net genoeg om een enkele eend te dragen. De bocht onder de Laatste Stuiver is altijd één van de zwakke plekken in dit rayon. Voor de laatste tocht kropen brandweermannen het ijskoude water in om als ijschirurgen de boel dicht te plakken. Onnodig te vermelden dat het hier nog volledig open ligt.
Dat geldt ook voor de Looxmagracht en in de Kolk klotst het water nog gezellig tegen de Waterpoort aan. Kortom, de koorts is hier nog op lichaamstemperatuur, maar ik heb voor de zekerheid de ventilatiegaten onder in de muren van mijn huis dichtgemaakt want het is wel verrekte koud met die wind. Voorlopig houd ik het bij het boek over de tocht uit 1963.
Hoe is de stand in uw rayon? Laat het ons weten.
Schitterende relativerend stukje. In Leeuwarden is het ook nog allemaal water wat de klok slaat.