Ik had een vrouw. Ze heette Hailey. Nu is ze er niet meer. En ik ook niet.
Er zijn veel boeken geschreven over het verwerken van de dood van een geliefde, maar weinig zijn tegelijk zo grappig en ontroerend als Leven na Hailey van Jonathan Tropper.
Doug Parker is in rouw. Een jaar geleden verloor hij zijn vrouw Hailey door een vliegtuigongeluk. Hij slijt zijn dagen met het gooien van stenen naar konijnen en het eten van afhaalmenu’s. Hij heeft zich opgesloten in zijn huis omdat medelijden net zoiets is als een scheet, die van jezelf is nog te doen maar die van een ander is niet te harden (een aforisme uit het boek).
Verder vecht puberende stiefzoon Russ op school, is zijn vader aan het dementeren, wil zijn zwangere tweelingzus scheiden, gaat zijn jongere zus trouwen en probeert zijn moeder dit alles te verwerken met veel wijn en pillen. En toch zorgt zijn familie ervoor dat hij de draad weer oppakt, want het leven gaat door.
Hoe dat leven eruit ziet laat Tropper zien in een geweldig boek waar scherpe humor en ontroering elkaar afwisselen. Je gaat houden van de licht-gestoorde familie Parker die met al zijn eigenaardigheden aan je voorbij trekt.