In januari van dit jaar hadden we in de bibliotheek van Heerenveen een goed bezochte avond met een personal organizer. Zij hield een verhaal over opruimen en schoonmaken, plank-voor-plank en kamer-voor-kamer. De Japanse Marie Kondo vindt dat een slecht idee. Het gevaar is dat je hetzelfde soort spullen op verschillende plekken in huis opbergt en daarna nog steeds niet weet hoeveel je hebt. Bovendien ben je jaren bezig.
Als andere kinderen met hun poppen speelden was Marie Kondo bezig met opruimen. Ze heeft van deze hobby haar beroep gemaakt en weet uit ervaring welke methoden niet goed werken. Ze heeft nu een succesvol adviesbureau dat mensen leert hoe ze hun rommelige huizen kunnen transformeren in ruimtes vol rust en inspiratie. Ook heeft ze twee boeken geschreven die in vele landen als warme broodjes over de toonbank gaan: Opgeruimd! en het meest recente Spark joy, dat vooral een praktische uitwerking is van het eerste boek. De methode KonMari – een samentrekking van de naam van de bedenkster – belooft de rommel voorgoed uit te bannen en als bonus de kwaliteit van je leven te verbeteren.
Het principe is als volgt. Je sorteert per categorie, niet per plek.
Per categorie verzamel je ALLES wat eronder valt. Hierbij is de
volgorde belangrijk: van gemakkelijk naar moeilijk, zodat je de nodige ervaring hebt opgedaan voordat je aan je fotoalbums begint. Daarom begin je met kleren, dan boeken, papieren, allerlei en tenslotte dierbare herinneringen als brieven en foto’s. Heb je alles verzameld, dus bijvoorbeeld alle kleren op een grote hoop, dan (schrikt je van de hoeveelheid en) neem je ze stuk voor stuk in je handen, waarbij je je afvraagt of je er blij van wordt. Zo ja, dan mogen ze blijven, zo nee, weg ermee. Nuttige en noodzakelijke dingen als de stofzuiger, belangrijke papieren en gereedschap hoeven gelukkig niet weg, ook al vervullen ze je niet met vreugde – ze heeft geprobeerd het zonder te stellen en dat pakte niet goed uit.
Als het goed is gaan de spullen zo met vuilniszakken tegelijk de deur uit. Ik voorzie gouden tijden voor kringloopwinkels en rommelmarkten. Wat overblijft berg je op, alles van één soort bij elkaar. Tot slot heb je een opgeruimd huis waarin je de overgebleven dierbare voorwerpen mooi kunt neerzetten en ophangen. Dankzij de speciale KonMari vouwmethode kunnen shirts en andere kleren rechtop in de laden staan zonder dat alles omvalt als je er iets uitvist. De opzet is tenslotte dat je precies ziet wat je hebt en dat maakt dat je minder dingen aanschaft. Dat rechtop zetten gaat in mijn kledingkast helaas niet door; die heeft alleen maar planken en geen laden.
Nu ben ik niet lang geleden verhuisd, zodat alles al kritisch bekeken is. Mijn huis is vast niet Kondo-proof, maar de komende tijd ga ik zeker met haar adviezen in mijn achterhoofd aan de slag. Op mijn eigen manier dan. Boeken weggooien die ik nog niet gelezen heb? Dacht het niet!
De boeken van Marie Kondo lezen vlot en geven ook een inkijkje in de Japanse cultuur. Het is grappig om te lezen hoe spullen een ziel hebben in haar ogen. Alles wat weggedaan wordt krijgt een bedankje en sokken die in de la liggen genieten van hun vakantie. Kondo vertelt ook heel ontwapenend over haar eigen fouten, ze dreef haar familie geregeld tot wanhoop met haar opruimwoede. Even een tip: lees deze boeken niet ’s avonds laat. Je raakt geïnspireerd en wilt meteen aan de slag en dat is niet bevorderlijk voor een goede nachtrust.
Wie is al bezig geweest met KonMarieën? Ik ben benieuwd naar de ervaringen!
