Arjen Lubach is met Magnus de publieksfavoriet van De Dioraphte Jongeren literatuurprijs geworden. De keuze van de jury viel op Skippy en Glijvlucht. Daar past Magnus prachtig tussen.
Magnus is het verhaal van Merlijn Kaiser, twintiger, epilepticus en toneelschrijver. Hij is net verlaten door zijn vriendin Caro en flink de weg kwijt. Als blijkt dat iemand in Zweden zijn creditkaart gebruikt, gaat hij op onderzoek uit en doorbreekt zo zijn apathische stemming.
Wat volgt is een melancholische, maar ook spannende en grappige, zoektocht naar zijn creditkaart, maar vooral naar zichzelf en de liefde.
Lubach moet wel houden van Merlijn of in ieder geval een groot mededogen hebben met hem. Tijdens het lezen word je zelf een beetje die toneelschrijver met zijn toevallen en dat is de verdienste van Lubach. Hij schrijft helder, mooi en toegankelijk. Onder andere over de liefde en daarvan kun je zeggen dat, mits goed uitgevoerd, ieder mens daar op zijn tijd behoefte aan heeft.
Het stuk waarin Merlijn beneveld de ronde trap van Pacific Parc in Amsterdam opstommeld, was voor mij een feest om te lezen. Dat is mij namelijk ook wel ’s overkomen. Dat maakt de identificatie met de hoofdpersoon nog gemakkelijker. Maar misschien moet ik dat wel helemaal niet vertellen in het openbaar.
