Als je veel leest komt het nog wel eens voor dat er dingen in je boek niet kloppen. Kleine foutjes, maar als je net lekker zit te lezen kunnen ze behoorlijk irritant zijn!
De meest gemaakte fouten zijn spelfouten. Of typfouten, of taalfouten. Dat is het hem nu juist, er zijn zoveel soorten fouten dat het niet verwonderlijk is dat ze gemaakt worden.
Maar goed, spelfouten dus. Het maakt niet uit of het een ‘flutromannetje’ of literatuur betreft, spelfouten komen in heel veel boeken voor. Meestal gaat het om een vergeten ’t’ of een andere vergeten letter (gister las ik ‘anaal’ waar het ‘banaal’ moest zijn, tja…) en de meeste mensen lezen er lekker overheen.
Helaas lukt mij dat niet zo goed, zodra ik een foutje gezien heb lijkt mijn foutjesantenne extra gevoelig en zie ik ieder klein missertje. Niet dat ik zelf nooit fouten maak hoor. Het zou zomaar kunnen dat er een aantal in dit stukje geslopen zijn!
Wat me verder vaak opvalt is dat namen van hoofdpersonen verkeerd gebruikt worden. Zo kan een simpel gesprekje tussen Joost en Piet ineens erg verwarrend worden, wanneer je leest dat Joost tegen Joost staat te praten…
Nog een mooie: er na het lezen van je boek achter komen dat de tekst op de achterflap helemaal niet overeen komt met het verhaal. Mensen hebben ineens andere namen, of de belevenissen in het boek blijken heel anders te zijn.
Heeft u dit ook wel eens? Als u wilt kunt u onderaan dit stukje een reactie plaatsen met uw ergernissen. Ik ben erg benieuwd!
Hoe kom ik nu op dit relaas? Dat zal ik uitleggen.
Gisteravond begon ik vol goede moed aan een fijn, nieuw, net van de pers (lees: in de bieb) romannetje; Een nieuw begin van Erica James. Geen hoogstaande literatuur, geen bloedstollende spanning, maar gewoon een lekker, vriendelijk verhaal. Pure ontspanning! Dacht ik. Tot ik zo ongeveer om de anderhalve bladzijde het woord sedert tegenkwam. En, nog erger, ook een paar keer sedertdien. Sedert, nou ja zeg, wordt dat woord nog gebruikt? Het is natuurlijk keurig Algemeen Beschaafd Nederlands maar in een boek dat in 2010 geschreven is en dat bedoeld is voor een publiek dat niet met deze spelling opgegroeid is, zou ik toch eerder sinds gebruiken.
Normaal gesproken zou ik zo’n boek linea recta terug naar de bieb brengen en het inruilen voor een ander exemplaar. Maar Een nieuw begin is echt een leuk geschreven verhaal en het heeft zo’n originele plot dat ik sedertdien het ouderwetse woordgebruik maar probeer te negeren en vooral geniet, heerlijk toch?
Wat nog veel vervelender is: een misdruk in handen hebben! Ik las in het weekend het boek “de verdovers” van Anna Enquist en ineens ging de zin die ik las wel heel raar verder. Na blz. 64 kwam blz. 97. Het hele stuk 97 t/m 128 zit er dubbel in en 65 t/m 96 ontbreken! Zit je net lekker in het verhaal en dan moet je stoppen. Dat is flink balen. Het is de eerste druk en het zal bij meer exemplaren het geval zijn. Ook een strop voor de uitgever lijkt me!