Neal Shusterman is een erg grappige schrijver. Om The Schwa was here en Antsy does time valt veel te lachen en tegelijkertijd gaat het ook nog ergens over.
Daarom is Gesplitst zo’n daverende verrassing. Dit is een volslagen ander boek. Eentje die past in het rijtje grimmige toekomstverhalen van Suzanne Collins, Ally Condie en Michael Grant.
Na de Tweede Burgeroorlog is in de VS de Wet op het Leven ingesteld. Abortus is verboden maar kinderen tussen hun dertiende en achttiende jaar kunnen worden opgegeven als Splitser.
Dankzij een wetenschappelijke doorbraak kan nl. alles van het menselijk lichaam hergebruikt worden. In speciale oogstkampen worden de jongeren gesplitst. Zo komt de maatschappij discreet van zijn asociale jeugd af en is er nooit tekort aan donoren.
De drie hoofdpersonages in het boek worden elk om een andere reden naar een oogstkamp gebracht. Het lukt Connor te ontsnappen op weg naar het kamp en hij neemt in zijn kielzog Risa en Lev mee.
Ondanks het bizarre gegeven een volledig overtuigend en spannend verhaal. Het hoofdstuk waarin een jongen gesplitst wordt en je vanuit zijn perspectief de operatie volgt is kandidaat voor De Huiveringwekkendste Scène van 2012. Zijn langzaam afnemend bewustzijn terwijl hij uit elkaar wordt gehaald zorgde bij mij voor kippenvel, terwijl het buiten toch echt 29 graden celsius was.