Met De veteraan heeft Johan Faber de Dioraphte Literatour Prijs gewonnen voor beste jongerenboek. Een opvallende keus omdat het Faber niet een typisch Young Adult Book heeft geschreven. Het genre dat de laatste tijd vooral gevuld wordt met het leven na de Apocalyps. Wel heeft het boek eenzelfde beklemmende sfeer als een goede dystopie.
Meindert loopt tegen de 30, woont in het gehucht Neerloo in een kleine woning van zijn maat Menno. Beiden hebben tegelijkertijd in Afghanistan gediend. Menno is daar geestelijk beschadigd. Meindert vooral fysiek, nadat een bermbom hem op het randje van de dood bracht.
Meindert slijt zijn dagen in afzondering. Hij heeft de hoogste militaIre onderscheiding gekregen voor een actie in Afghanistan, maar mag daar niet over praten omdat de Nederlanders op een plek waren waar ze niet mochten zijn. Zijn grijze eenzaamheid wordt wat opgefleurd als de 14 jarige Mieke in zijn leven komt.
Faber schreef eerder Wende, daarin maakte hij de lezer het niet gemakkelijk. Hier stelt hij je nog meer op de proef met een simpele hoofdpersoon die nauwelijks sympathiek wordt omdat hij het liefst met rust gelaten wordt. Ook door de lezer lijkt het wel. Je graaft in een leven dat je recht het drassige land rond Neerloo inzuigt.
Faber overtuigt wederom omdat het een hele goede schrijver is, al stemt het verhaal stemt niet vrolijk. Het blijft je wel lang bij en geeft en passant een beeld van veteranen die eenmaal terug niet meer passen in het reguliere leven. Een heftige aanrader voor lezers die van stevige kost houden.
Johan Faber geeft schrijftips: