Het verhaal begint als een duistere thriller. In een naamloze stad tatoeëert een maniak plattegronden op de rug van vrouwen, waarna hij ze weer ergens op straat dumpt.
Daarna licht het verhaal op dankzij de bizarre en toch alledaagse hoofdrolspelers. Deze personages komen elkaar gewild en vooral ongewild tegen.
Zak Webster werkt in een winkel met antiquarische kaarten. Zak is vooral een plichtsgetrouwe werknemer zonder veel ambities. Op een dag toont een dakloze vrouw haar getatoeëerde rug aan hem.
Billy Moore, ex-gevangene, leeft met zijn dochter op een parkeerterrein. Een terrein dat hij heeft aangekocht als investering voor de toekomst. Hij dreigt namelijk zijn bijdehante dochter te verliezen als hij niet op het rechte pad blijft. Hij neemt een opdracht aan waar hij gaandeweg spijt van krijgt.
Marilyn is een fotografe die door de stad struint met een geheim en een lijstje met uitgebreide do’s and don’ts voor mannen als het op sex aankomt.
Ray is een steenrijke vastgoedeigenaar met enorme ambities waarvoor hij regelmatig een beroep doet op Wroblesky als er obstakels op zijn pad opdoemen. Patserige liefhebber van rare feestjes.
Wroblesky is een huurmoordenaar met een gevoelige kant. Hij toont begrip voor zijn slachtoffers en voordat hij ze vermoordt maakt hij graag een praatje. Verwoed verzamelaar van oude kaarten. Hij kiepert zijn slachtoffers in een zinkput in de buurt van een afgesloten metrostation.
Geoff Nicholson heeft bijna 20 romans op zijn naam staan, waarvan Stad van inkt als eerste is vertaald. Geboren in Engeland en al jaren woonachtig in Los Angeles combineert hij Britse humor met Amerikaanse noir. Deze thriller met donkere randen, fantastische droge dialogen is een geweldig sappige hamburger. Voor wie wel ’s wat anders wil dan nagelbijtende spanning of half vergane lijken dankzij gestoorde seriemoordenaars.
Laat die andere boeken maar gauw komen.
Citaat:
‘Weet je, voor een meisje van twaalf kun je echt manipuleren als de beste’.
‘O pap, wat zeg je toch altijd lieve dingen’.