Eigenlijk is een blog te weinig om recht te doen aan deze literaire thriller van Derek B. Miller. Hij houdt in Nacht in Noorwegen namelijk heel veel ballen in de lucht, maar doet dat op een ontroerende en humoristische manier en eindigt zijn kunststuk in een adembenemende finale.
Na de dood van zijn vrouw is de 82-jarige Sheldon Horowitz vanuit de VS naar Noorwegen verhuisd om bij zijn kleindochter Rhea te gaan wonen. Horowitz is daar getuige van de moord op een vrouw door een Kosovaar. Hij vlucht met het zoontje van de vrouw en wordt daarna gezocht door Kosovaren, de politie en zijn kleindochter. Zijn ervaringen uit de Korea-oorlog gebruikt hij om uit handen te blijven van zijn achtervolgers.
Horowitz wordt geplaagd door een groot schuldgevoel over de dood van zijn zoon die in de Vietnamoorlog is omgekomen. Hij ziet in het voor hem vreemde Noorwegen overal Koreanen en is constant op zijn hoede. Zijn kleindochter denkt dat hij begint te dementeren, hijzelf denkt er anders over en de schrijver laat dat verder in het midden.
Hij dompelt je gewoon onder in de gedachten van Sheldon en daar ligt de grote kracht van deze ongewone thriller. Sheldons herinneringen, zijn hallucinaties waarin hij met zijn overleden zoon door de jungle van Vietnam loopt, zijn twijfels aan God en zijn gesprekken met een overleden vriend zijn prachtig en met veel humor beschreven.
Er is nog veel meer om te vertellen over dit boek dat de grenzen van de thriller oprekt. Over hoe gemakkelijk Miller alle personages neerzet, over de filosofische uitweidingen over het joodse geloof, over de existentiële vragen die hij stelt via Sheldon, maar dat kan niet op deze luttele vierkante centimeters.
Miller debuteert met deze thriller waarin hij als het ware Phillip Roth het boek De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween laat schrijven.
Rest alleen nog even dit, de voorkant heeft met de inhoud te maken en dat zie je niet zo vaak, maar goed dat is meer een afwijking van mezelf.