Op de achterkant van het boek lees ik: Gevoelig en licht als De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween en De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry. 
Dat en de tekst op de voorkant: ‘Hartveroverende road trip van een zevenjarig meisje op zoek naar haar moeder’ doen mij besluiten om dit boek mee te nemen en te lezen.
En dat is een goede keus want het is een meesterwerkje. Het roept herinneringen op aan het boek (en de film) Lepel van Akke Holstijen en Mieke De Jong. Dit komt omdat het eerste deel zich afspeelt in een warenhuis. Door haar moeder achtergelaten in het warenhuis, ontmoet Milly Bird de 87-jarige weduwnaar Karl de Typist. Samen gaan ze op zoek naar Milly’s moeder. Ook de zonderlinge weduwe en overbuurvrouw Agatha Pantha doet mee met de zoektocht. En Manny (van plastic) niet te vergeten!
Een prachtig verhaal over drie mensen die verloren zijn en gevonden willen worden. Over de dood en hoe het leven te leven. Ik geef je een paar voorbeelden van teksten uit het boek die prachtige beelden oproepen.
“Ze doet haar rugzak af en kruipt onder het kledingrek met Reuzen Dames Ondergoed. Haar moeder zei dat er vrouwen zijn die zichzelf van onderen niet kunnen zien omdat ze hele emmers met kip eten. Misschien zijn deze onderbroeken voor hen.”
“Karl is een man, dat weet hij, in zoverre hij het mannelijke orgaan heeft, maar hij heeft zich nooit de houding van een man weten te geven. Zelfs nu, op zijn zevenentachtigste, voelt hij zich als een klein jongetje dat stiekem een trekje van papa’s sigaar neemt, papa’s werkhemd past.”
“‘Wanneer is papa geboren?’ Maar haar moeder gaf geen antwoord, dus vroeg Milly het aan de mevrouw in de bibliotheek, die de oudste nog levende persoon moest zijn …..”
Het is te hopen dat Brooke Davis meer boeken gaat schrijven! Haal het boek snel bij jou bieb of reserveer het via de website. Veel leesplezier.