Net als je denkt, ik heb het wel gehad met al die Scandinaviërs met hun vermoeide helden en eeuwig zingende bossen, verschijnt er een Deense thriller van grote klasse. De Hondenmoorden is het eerste deel van de Oxen-trilogie van Jens Henrik Jensen.
Hij is van huis uit journalist en brak in thuisland Denemarken door met deze thriller. Een goede journalist heeft in ieder geval een vaardige pen en kan een verhaal vertellen. Dat laat Jensen zien in deze thriller met een hoog adrenaline-gehalte.
Niels Oxen is een meervoudig bekroond militair, die lijdt onder posttraumatische stress. Hij heeft zich heeft teruggetrokken in de bossen samen met zijn hond Mr. White. Tegen zijn wil wordt hij door de geheime dienst, de PET, betrokken bij de dood van een oud-diplomaat in het naburige landhuis. Er lijkt een verband te zijn met eerdere moorden, waarbij eerst de hond van het slachtoffer wordt vermoord en opgehangen. Het ophangen van honden is een Spaans gebruik, zoals de Spanjaarden wel meer onfrisse dierentradities in stand houden.
Op driekwart van het boek is duidelijk wie achter de moorden zit en schakelen we in een hogere versnelling als blijkt dat er duistere politieke krachten een grote rol spelen. Krachten die achterkamertjespolitiek tot een onschuldige bezigheid maken.
Met Oxen heeft Jensen goud in handen. Zeker in combinatie met de onorthodoxe Margrethe Franck, de enige die hij leert te vertrouwen in zijn door de oorlog getekende gemoed. Jensen is terughoudend met zijn hoofdpersoon en dat maakt nieuwsgierig naar het volgende deel Schaduwmannen dat in het voorjaar van 2016 uitkomt.
De Hondenmoorden is goed, beestachtig goed om in de terminologie te blijven.