Zodra in een thriller de omgeving een grote rol speelt en dan vooral een omgeving waar het regelmatig stormt, de regen het zicht belemmert, je voorzichtig moet zijn op de rotsen, een streek waar de bevolking niet voor niets stug is, dan juicht het bij mij van binnen.
Wat volgt is een fase die duurt tot het boek uit is. Netflix staat op pauze, de krant blijft ongelezen en midden in de nacht schrik ik wakker met het bedlampje nog aan en het boek op mijn neus.
Erfenis van botten is het tweede deel in de Baztán-trilogie. Baztán is een Baskische gemeente die in het noorden grenst aan Frankrijk. Daar werkt en woont de hoogzwangere inspecteur Amaia Salazar.
Zij is het hoofdpersonage, maar eigenlijk is de streek veel bepalender voor het verhaal en dan vooral de legenden, het geloof in bosgeesten en andere magische of kwaadwillende wezens.
Voordat je denkt, dat is niks voor mij, blijf nog even hangen, want behalve een sfeervolle thriller heeft Redondo ook nog een complex en spannende verhaal afgeleverd. Het sluit naadloos aan bij het eerste deel uit de trilogie, De beschermengel. Dat boek moet je eigenlijk eerst lezen. Je kunt ook valsspelen. Op het eerder genoemde Netflix is de verfilming van het eerste deel te vinden, El guardián invisible. Niet een onaardige verfilming, maar het echte thrillerplezier ligt toch in de boeken.
Het verhaal begint met de zelfmoord van een moordenaar die Salazar heeft gearresteerd. Hij laat een briefje voor haar achter met alleen het woord Tarttalo, een van de wezens uit de Baskische volksverhalen. Al gauw ontdekt ze meer zaken waarin een moordenaar dit woord achterlaat. Met geamputeerde armen, een kwaadaardige moeder, kinderbotten, kleurrijke personages, de geboorte van een zoon die er op de echo toch echt uitzag als een meisje ben je als lezer gevangen in het vochtige web van Dolores Redondo. Geen ontsnappen mogelijk.
Rocky Detectives
Eerder besprak ik al Domingo Villar, Frode Granhus, Jean-Luc Bannalec, Peter May en Fred Vargas op dit blog. In dat rijtje staat Dolores Redondo fier overeind.
Pingback: Moorden in Baskenland | Bibliotheken Mar en Fean