De achtjarige Jack Thatch woont bij zijn tante Jo, nadat zijn ouders zijn verongelukt. Wanneer hij samen met zijn tante het graf van zijn ouders bezoekt, ontmoet hij Stella. Deze mysterieuze ontmoeting laat Jack niet los en hij raakt geobsedeerd door Stella. Wie is dit meisje? Wie is de vrouw die bij haar was? Allemaal vragen die door zijn hoofd spoken. De volgende dag gaat hij terug naar de begraafplaats, maar Stella is er niet. De dagen daarop ook niet. Tot een jaar later. Op 8 augustus, wanneer Jack het graf van zijn ouders bezoekt, is ook Stella weer aanwezig op de begraafplaats.
Al enkele jaren wordt er op 8 augustus een lijk gevonden. Het lichaam is volledig verbrand, maar de kleding is intact. Detective Faustino Brier tast in het donker naar antwoorden op deze moorden. Zijn enige aanwijzing zijn de vingerafdrukken van Jack Thatch, die gevonden zijn op de ID-kaart van het laatste slachtoffer. Maar een kind kan onmogelijk iets met deze moordzaak te maken hebben. Of wel?
Augustus speelt zich af in verschillende jaren, van 1984 tot en met 2020. Jack is acht jaar wanneer hij Stella ontmoet. Door de jaren heen zie je Jack opgroeien. Zijn obsessie met Stella wordt groter en je vraagt je af wie Stella precies is. Waarom vindt elk jaar op 8 augustus een moord plaats? Heeft Stella hier iets mee te maken? Allemaal vragen die langzaamaan door het verhaal heen worden beantwoord. Niet alleen lees je vanuit het perspectief van Jack, maar ook vanuit die van detective Faustino Brier. Hoe kan iemand verbrand zijn, terwijl de kleren intact zijn? Verder worden de hoofdstukken af en toe afgewisseld met stukken uit een logboek. In deze logboeken wordt gesproken over een Persoon ‘D’. Wie deze persoon is wordt door het verhaal heen steeds duidelijker.
Augustus is een dikke pil van bijna 700 pagina’s lang. Eigenlijk had het boek wel 100-150 pagina’s korter gemogen van mij. De afwisseling van de verschillende perspectieven en de logboeken zijn een interessante toevoeging aan het verhaal. De eerste helft van het boek vond ik goed, maar de tweede helft verloor het grotendeels mijn aandacht. De richting waar het verhaal op ging, was voor mij teleurstellend. Net zoals Barker zijn vorige boek Oorverdovend, die hij samen heeft geschreven met James Patterson, bevat het boek sciencefictionelementen, en hier moet je van houden. Het plot is prima opgebouwd, de hoofdstukken zijn niet te lang en de schrijfstijl is prettig. Toch had ik meer verwacht van Augustus. Het is een prima boek, maar ik hoop dat Barker met zijn volgende boek wat meer richting zijn Sam Porter-serie gaat in plaats van deze sciencefictionthrillers.
