Els van Wier
Een week of zes geleden was ik in Brugge. Een stedentripje naar een stadje dat in de middeleeuwen op economisch gebied zo’n beetje de belangrijkste stad van Europa was.
We bezochten onder andere het Historium, een nog nieuw museum waar je de Middeleeuwen beleeft. Je loopt in een klein groepje van de ene ruimte naar de andere en belandt middenin het leven van een leerling van schilder Jan Eyck. Het is prachtig hoe dit museum Brugge anno 1435 tot leven brengt. Je ziet de schilders aan het werk, je hoort de geluiden van de stad, je ruikt de ranzige luchtjes die er ook bij hoorden.
Toen ik daar was, dacht ik: Thea Beckman! Als tiener vond ik die boeken prachtig. Zeker ook de karakters van de – vaak vrouwelijke – hoofdpersonen uit haar boeken. Stevige meiden, die zich niet schikten in het leven op de achtergrond van het bestaan waar veel vrouwen in die tijd genoegen mee moesten nemen.
En toen kwam ik Nachtblauw tegen van Simone van der Vlugt. Een historische roman over Catrijn, een jonge vrouw die alles te maken heeft gehad met de ontstaansgeschiedenis van het Delfts blauw aardewerk. Het verhaal speelt in de zeventiende eeuw, als de Amsterdamse grachtengordel in aanbouw is en Rembrandt en Johannes Vermeer hun schilderijen maken. Eigenlijk is Catrijn is echt zo’n Beckman-meisje in volwassen vorm, die niet bij de pakken gaat neerzitten als ze al jong weduwe wordt en een kind verloren heeft. Uiteindelijk wordt ze bedrijfsleider van een grote plateelbakkerij in Delft.
De vorige roman van Simone van der Vlugt speelt maar een paar kilometer verderop: De lege stad, over het gebombardeerde Rotterdam in het begin van de Tweede Wereldoorlog. Ook al zo’n prachtig boek. Een leuk extraatje van beide boeken vind ik: ze spelen beide in de omgeving waar ik opgroeide. Rotterdam, aan de kant van Delft, vlakbij de Delftweg en de Schie, waaraan de plateelfabriek van Catrijn zich bevond. En die man waarmee ik dat weekendje in Brugge was, daar ben ik in Delft mee getrouwd.
Maar voor wie dan ook, Friezen en lezers uit de rest van Nederland: het zijn aanraders, voor wie mooie historische verhalen zoekt die lezen als een trein.