Zwanger van een ander

Michael Robotham is een van mijn favoriete thrillerauteurs. Zijn vaste hoofdpersoon, Joe O’Loughlin, is een klinisch psycholoog met de ziekte van Parkinson en een geweldig,  tobberig personage. Samen met zijn vriend en toeverlaat Vincent Ruiz rommelt hij door lekkere plots waarbij de personages de nodige diepgang meekrijgen. Van Robotham mag je dus het nodige verwachten.

Als dan zijn nieuwste ook nog de titel Verwachting meekrijgt denk je als fan een lekker leesweekend voor de boeg te hebben.

Laat ik er maar niet om heen draaien. Verwachting is een teleurstelling. Het draait om twee vrouwen, allebei zwanger, vandaar de titel. Afwisselend volgen we Agatha en Meghan. Agatha is een sneu iemand die werkt in een supermarkt en bijna uitgeteld is, net als Meghan. Alleen is zij een geslaagde vrouw, met twee kinderen en een man die als journalist enige bekendheid geniet dankzij het sportkanaal waarvoor hij sportwedstrijden verslaat.

De paden van de twee kruizen elkaar en vanaf het begin weet je dat Agatha iets wil van Meghan. Dat staat voor de duidelijkheid al op de voorkant: Het leven dat ze wil, is niet van haar.

Verwachting is een vrouwenthriller. Voordat ik iedereen over me heen krijg, ik heb niks tegen op vrouwenthrillers maar ik lees ze niet. Meestal gaat het om een vrouw tussen de 25 en 35 jaar, die een leuk leven leidt met hier en daar een kleine hobbel, tot het kwaad haar leven binnendringt. Vaak in de vorm van een man, maar er zijn ook regelmatig kwaadwillende vrouwen te vinden in het genre. De problemen die de hoofdpersoon heeft in het leven staan elke week beschreven in de Viva of Libelle. Nicci French is er mee begonnen en Joost mag weten waarom Robotham zich aan het genre heeft gewaagd.

Tegen het eind van het boek wordt het eindelijk wat spannender. Tot die tijd moest ik mezelf zo nu en dan overtuigen dat ik toch echt een Robotham aan het lezen was. Voor liefhebbers van vrouwenthrillers zoals Het meisje in de trein. Ik wacht ondertussen op de terugkomst van Joe O’Loughlin.