Wie aan etiquette denkt, denkt aan: hoe moet ik het bestek op tafel leggen, wat moet ik aantrekken als op de uitnodiging ’tenue de ville’ staat, wie loopt het eerst de trap op, de dame of de heer?
Dus als er een dikke pil over etiquette verschijnt van de hand van Beatrijs Ritsema, dan ben je misschien niet snel geneigd om daar eens gezellig in te bladeren.
En toch is het wèl de moeite waard. Beatrijs Ritsema beantwoordt al jaren vragen van lezers in de adviesrubriek ‘Moderne manieren’ die iedere zaterdag in het dagblad Trouw verschijnt. Deze vragen staan ook op haar website ‘Moderne manieren’, met de mogelijkheid om te reageren. Drie brandende vragen per week, met links naar soortgelijke kwesties.
Het zijn heel herkenbare problemen en probleempjes en haar antwoorden zijn nuchter, realistisch en soms heel vermakelijk. Hoewel ze volgens mij een doodenkele keer de plank misslaat zijn haar adviezen meestal nuttig en lezenswaardig.
Zomaar een paar voorbeelden:
- Wat mag het schoentje zetten kosten, zijn daar richtlijnen voor?
- Hoe zit het eigenlijk met de regel dat je een brief niet met ‘ik’ mag beginnen? Bestaat die nog steeds, en zo ja, geldt die ook voor e-mails?
- Mijn man wil niets weggooien, wat nu?
- Mijn schoondochter bederft de sfeer aan tafel, kan ik er iets over zeggen tegen mijn zoon?
- Is het normaal dat we voor ons eigen champagneontbijt moeten betalen als we zijn uitgenodigd door het bruidspaar?
Al dit soort zaken komt aan de orde in “Het grote etiquetteboek“, onder andere te leen in de bibliotheken van Joure en Heerenveen. In boekvorm leest het een stuk plezieriger dan van het scherm, maar ik hou ook mooi m’n abonnement op de updates van de website Moderne Manieren.
Zegt ze ook iets over goede manieren in de bibliotheek? Ja, hier is een vraag van een meneer die een aanvaring had met de dame achter de balie. Ook al heel herkenbaar, hoewel ik me er niet over op zou winden als ik zo aangesproken werd.
ik lees elke zaterdag met veel plezier de rubriek van Beatrijs in de Trouw.
Mijn zoon vindt dat ook zeer interessant. Voor Sinterklaas had hij “de kleine Ditz”: gevraagd en gekregen. Hij vond dit zo leuk dat hij met 2 boekenbonnen naar de boekhandel ging en ook de “Dikke Ditz” kocht. (http://www.reinildis.nl/etiquette.html)
Gevolg: om 1 uur ’s nachts nog lezen en de volgende morgen verslapen, zo hoort het niet