Meestal kost het me niet zoveel moeite om een stukje over een boek te schrijven, maar The Reversal zorgt ervoor dat ik al 15 minuten naar een wit scherm zit te staren. Hoe moet je de laatste thriller van je favoriete misdaadauteur beschrijven, die zich heeft overtroffen in een rechtbankdrama die zindert van de spanning? Een poging.
Allereerst dit. In The Reversal schuwt Michael Connelly het experiment niet. De hoofdstukken wisselen elkaar af in vertelperspectief. Het begint in de ik-vorm met Mick Haller, advocaat en halfbroer van Harry Bosch, om in het volgende hoofdstuk een “normaal” vertellend perspectief te krijgen. Zoiets kan ontzettend wringen maar bij Connelly versterkt dit de spanning en gaan de hoofdstukken moeiteloos en ritmisch in elkaar over.
Een moordenaar wil na bijna 25 jaar cel op basis van DNA-onderzoek worden vrijgesproken. Mickey Haller, die er normaal gesproken alles aan doet om beklaagden vrij te krijgen, wordt door het Openbare Ministerie gevraagd om de zaak op zich te nemen. Hij twijfelt omdat dit in zijn ogen en in dat van collega’s en toekomstige misdadige klanten heulen met de vijand is. Uiteindelijk gaat hij akkoord op voorwaarde dat hij zijn ex en openbare aanklaagster Maggie en halfbroer Harry Bosch mag aannemen. De moordenaar wordt op borgtocht vrijgelaten en in de pers beschouwd als onschuldig man die door een rechterlijke dwaling jarenlang heeft vastgezeten. Het boek zindert van de spanning door de dreiging van de loslopende moordenaar terwijl Mickey en Harry elk hun weg gaan. Mickey, eigengereide advocaat met humor. Harry Bosch, eigengereide inspecteur gedreven door intuïtie. Het is een beetje als 1+1=3.
Een boek van Michael Connelly is als de jaarlijkse vakantie. Je ziet er naar uit, geeft je eraan over en is voorbij voordat je het weet, waarna je met lichte weemoed verder gaat met je leven. Connelly is altijd goed voor minstens vier sterren maar met The Reversal heeft hij zich overtroffen. Zo nu en dan moest ik het boek wegleggen door de dreiging van de loslopende moordenaar terwijl Mickey en Harry bezig zijn het fundament voor een nieuwe veroordeling te leggen. Je krijgt de neiging om een krachtterm te gebruiken om te zeggen …. wat een boek! Vijf sterren voor Michael Connelly.