Ake Edwardsons Erik Winter is het archetype van de Scandinavische speurder. Een speurder van middelbare leeftijd, somber, intuïtief en eigenzinnig. Nog niet dood is het negende deel rond Winter en opnieuw valt op dat Edwardson de tijd neemt om het verhaal te vertellen. Dat betekent veel privé-gedoe, waarbij dit keer alle hoofdpersonen gebukt lijken te gaan onder de naderende winter. Toch is ook dit verhaal voer voor liefhebbers van misdaad in het hoge noorden.
De ingrediënten van deze thriller die in Göteborg speelt zijn een schrijver met een writer’s block die een persoonlijk boek probeert te schrijven. Een verlaten auto met een kogelgat in de stoel, een verdwenen politicus, een moord in een parkeergarage en een onopgehelderde misdrijf van dertig jaar geleden. Het heeft allemaal met elkaar te maken en langzaam, in korte scènes wordt duidelijk wat er aan de hand is. De finale is tamelijk bloedstollend en je vraagt je af of Erik Winter na dit avontuur niet meteen met vervroegd pensioen wil om zichzelf en zijn gezinsleven te redden van de ondermijnende invloed van zijn werk.
“Edwardson is een uitzonderlijk getalenteerde verhalenverteller” vindt Henning Mankell op de voorkant van het boek. Vooruit.