Jarett Kobek heeft een slechte roman geschreven. Dat zegt hij zelf tenminste in Ik haat het internet en wie ben ik om daarover met hem van mening te verschillen. Sterker nog, ik ben het er wel mee eens. Kobek heeft een anti-roman geschreven, een zedenschets, een sociaal kritisch pamflet, boordevol oprechte verontwaardiging geschreven met een hele scherpe pen gedoopt in diepzwarte inkt. In ieder geval heb ik genoten van zijn slechte roman.
Voor een beetje roman heb je personages nodig waar wat mee gebeurt en die zijn er. Er lopen zelfs beroemdheden rond in zijn boek, die zich er waarschijnlijk niet eens bewust van zijn en meestal een veeg uit de pan krijgen. De hoofdmoot van zijn roman draait echter om zijn ideeën over het internet, San Francisco en haar inwoners, geld en vooral de bedrijven die obsceen veel geld verdienen met internet, mobieltjes en tablets.
Kobek heeft een rant (to rant = uitvaren) geschreven tegen Google en Facebook, mondiale reclamebureaus in zijn ogen. Tegen Apple dat producten levert gemaakt door moderne slaven in China. Tegen ons omdat wij met zijn allen nergens van bewust lijken te zijn of willen zijn.
Hij doet dat op een erg geestige manier, waarbij hij de herhaling niet schuwt. Zo introduceert hij personages en beroemdheden steevast met de vaststelling of iemand veel of geen melanine in de kiemlaag van zijn opperhuid heeft (veel = zwart, geen=wit), om meteen duidelijk te maken hoe diep racisme in onze westerse maatschappij is geworteld.
Verder mag hij graag zaken toelichten. Geld is de eenheid waarmee men vernedering kon meten, wat zou je doen voor een dollar? Of deze. In die tijd was Massachusetts de enige plek in Amerika waar homoseksuelen konden trouwen met andere homoseksuelen van hetzelfde geslacht. Of een uitleg wie Walt Disney was. Walt Disney was de meest geliefde antisemiet en racist van Amerika. Hij had een hekel aan stakingen en communisten. Hij gaf de namen van lastige werknemers door aan het House Committee on UnAmerican Activities en zei dat ze waarschijnlijk communisten waren.
Ik haat het internet is een bevlogen, sociaal kritische stoomwals in papiervorm. Een humoristische tegenhanger van De Cirkel van Dave Eggers. Niet ieders kopje thee, maar wel een hele sterke latte machiato die je van de auteur niet bij Starbucks mag halen.
