Lars Rambe, een nieuwe Zweed

In 1965 worden de lijken van een jonge vrouw en een ontsnapte psychiatrische patiënt gevonden, vastgevroren in het ijs bij het dorpje Strängäs.
In 2005 heeft journalist Fredrik Gransjö, na jaren van misdaadverslaggeving in Stockholm, het jachtige leven van de grote stad ingeruild voor de rust van de lokale krant van Strängäs. Hij kan het echter niet laten en duikt in de cold case waarmee hij meer wakker schudt dan gezond is.

In Nederland schijnen een miljoen mensen bezig te zijn met het schrijven van een roman. In Scandinavië doen ze dat met thrillers. Sporen op het ijs is van nieuweling Lars Rambe en niet alles wat uit het noorden komt is even fonkelend als Mankell, Adler-Olsen of Arnaldur, om er maar een paar te noemen.

Toch is dit een thriller die de liefhebber zal doen bibberen in de stoel, want Sporen op het ijs is vooral een sfeervol debuut. De kou slaat van de bladzijden en dan neem je op de koop toe dat er wel wat veel personages zijn die niet altijd even makkelijk uit elkaar te houden zijn. Gelukkig staat er een lijstje voorin het boek. Boven het lijstje staat Personages – een selectie, de toevoeging een selectie is niet echt gerustellend, overigens.

Rambe neemt de tijd en het duurt even voordat je zicht krijgt op alle verhaallijnen en wat ze met elkaar te maken hebben maar uiteindelijk heb je een bovengemiddelde Scandinavische thriller in handen. Als hij de volgende keer wat scherper schrijft en het getut van de personages achterwege laat dan hebben we er een Zweed bij om in de gaten te houden. Drieëneenhalve ster.