Wie mijn blogs al een tijdje leest had vast wel in de gaten dat ik gek ben op lezen. Ik doe het altijd en het liefst overal. Naast lezen ben ik gek op koken (en op lekker eten uiteraard 😉 ) en het komt dan ook regelmatig voor dat ik al lezend sta te koken. Ultieme combinatie!
Ik werd dan ook erg blij toen ik in Het geheime recept voor familie begon. Chef-kok Elizabeth en haar enorme liefde voor eten staan centraal in dit boek en dat in combinatie met de meeslepende schrijfstijl van Katherine Reay maakt dit boek voor mij een absolute favoriet.
Ik moet je wel even waarschuwen, het is namelijk niet alleen maar lui achterover leunen en genieten met dit boek. Het is een aangrijpend verhaal over familiebanden, loslaten en vergeven en samen vechten. Borstkanker speelt een belangrijke rol in dit boek en aangezien dit ook in mijn familie voorkomt maakt het extra veel indruk.
De manier waarop de schrijfster haar personages neerzet is prachtig; no-nonsense en herkenbaar. Het is best verdrietig om te lezen hoe lang ervaringen van vroeger nog kunnen doorwerken en hoeveel invloed dat kan hebben op hoe je jaren later met elkaar omgaat. Wat maken mensen het zichzelf en elkaar soms onnodig moeilijk. Gelukkig kwam er een prachtige, relativerende uitspraak voorbij in het verhaal:
Het is nooit te laat om te leren dat liefde in het leven een stuk belangrijker is dan plezier. Je hoeft elkaar echt niet altijd aardig te vinden, als je maar van elkaar blijft houden.
Je kent me, ik ga niet teveel in op het verhaal. Ik vind het fijner wanneer je zonder mijn ideeën een boek in kan duiken, want ik weet zeker dat je er dan nog veel meer van geniet. Reserveer ‘m maar gauw, je gaat dit boek prachtig vinden. 