Wat ben ik toch altijd blij met de tafels met nieuwe boeken, in al onze bibliotheken. Hoeveel pareltjes ik daar al niet ontdekt heb, ontelbaar inmiddels. En het mooie is, dankzij ons blog komt een aantal van die fijne boeken daarna lekker opnieuw in de schijnwerpers te liggen, op onze blogtafel! De fijnste plekken in de bieb voor wie op zoek is naar mooie leestips.
Ik heb dit keer een boek van Fiona Davis, een schrijfster waarvan ik nog niet eerder iets gelezen had. Bij nader inzien geen wonder, aangezien ze nog behoorlijk nieuw blijkt te zijn in schrijversland. Maar ik kan je zeggen, hier hoort ze thuis!
Het appartement aan Central Park is een bijzonder verhaal, dat begint in het Londen van 1884, waar Sara Smythe ‘hoofd huishoudelijke staf’ is in het prestigieuze Langham Hotel. Nadat ze voorkomt dat het kind van één van hun belangrijkste gasten uit een raam valt, ontmoet ze de vader van het meisje, Theodore Camden. Deze beginnend architect is bijzonder geïnteresseerd in het werk van Sara en geeft aan dat hij mee werkt aan de bouw van een nieuw appartementengebouw in New York: het Dakota. Het is een gigantisch en baanbrekend project en hij vraagt zich af of Sara misschien naar New York wil komen om hoofd van de huishouding in het Dakota te worden.
Daarna verplaatst het verhaal zich naar New York, 1985, waar Bailey Camden net ontslagen is uit een ontwenningskliniek en probeert haar baan als binnenhuisarchitect terug te krijgen, maar dit blijkt niet zo makkelijk als ze had gehoopt. Ze neemt contact op met haar nicht Melinda, die een appartement bezit in het Dakota, in de hoop dat zij iets voor haar kan betekenen. Melinda is van plan haar appartement volledig te laten opknappen en wie kan dat nu beter dan haar nichtje Bailey, die al zoveel renovaties gedaan heeft?
Davis neemt je als lezer stukje bij beetje mee door de levens van Sara en Bailey en dat doet ze heel boeiend. Er zijn verschillende plotwendingen die het spannend en verrassend houden. Net wanneer je denkt te begrijpen waar het verhaal naartoe gaat wordt je ineens op het verkeerde been gezet. Dat vond ik erg knap gedaan!
Daarom vind ik dat Het appartement aan Central Park het verdient om nog een tijdje in de schijnwerpers te liggen, klaar om de volgende lezer te laten genieten.