Het antwoord op misschien

Hij is taxichauffeur, zij is zijn nieuwe klant.
Hun liefde is zeker, hun toekomst niet.

Met deze woorden trekt auteur Hendrik Winter mijn aandacht en daarom gaat Het antwoord op misschien snel mee naar huis. Het eerste hoofdstuk is meteen al prikkelend. Winter heeft een fijne manier van schrijven waarmee mijn nieuwsgierigheid gewekt is en ik met een goed gevoel aan hoofdstuk twee begin . En dat is even schrikken, die zag ik niet aankomen!

Goed, achteraf gezien had ik mezelf die verrassing kunnen besparen door de achterflap te lezen. Maar dat is iets wat ik nooit doe. Ik baseer mijn boekenkeus bij voor mij onbekende auteurs altijd alleen op de titel en de kaft. Ik wil gewoon lekker blanco aan een nieuw boek beginnen, dus lees ik nooit de flaptekst. Goeie tip die ik jaren geleden kreeg en ik kan het iedereen aanraden. Maar dat terzijde.
Als je zelf ook liever niet van te voren weet waar een boek over gaat dan raad ik je aan nu te stoppen met lezen van dit blog.

Het antwoord op misschien  gaat over de 25-jarige Adam, die in een ‘kankerkar’ rijdt. Excuses voor de formulering, niet mijn woorden.
Hij rijdt kankerpatiënten naar bestralings- en chemotherapie, naar afspraken met specialisten of het ziekenhuis. Een baan die veel meer inhoudt dan alleen chauffeur zijn, want zes tot acht weken lang dagelijks gemiddeld een uur met iemand doorbrengen in de beperkte ruimte van een auto schept intimiteit, of je dat nu wilt of niet.
Op een dag stapt Jessi in zijn auto, een jonge vrouw die een tumor in haar luchtpijp heeft. Adam en Jessi hebben meteen vanaf het begin een klik. Ze praten over van alles en nog wat en groeien steeds meer naar elkaar toe. Jessi is een opmerkzaam type die geen blad voor de mond neemt en dankzij haar gaat Adam op een andere manier naar zichzelf kijken.

Dit boek is schitterend, ik kan niet anders zeggen. Het onderwerp is uiteraard al bijzonder meeslepend maar de manier waarop Winter dit weet te formuleren is echt prachtig. Dit komt waarschijnlijk omdat de schrijver dit verhaal grotendeels zelf ervaren heeft. Wat de reden ook is, dit boek wil je gewoon lezen.