C.J. Tudor is niet de eerste die een thriller schrijft waarin het heden wordt ingehaald door het verleden. Als het goed wordt gebruikt kun je met de gebeurtenissen uit het verleden in het heden puzzelen en andersom. De Krijtman is het debuut van de schrijfster waarin ze deze ietwat clichématige manier hanteert met een precisie die je op het puntje van de stoel houdt.
Het verhaal switcht tussen de zomer van 1986 en 2016. Ed, de hoofdpersoon, is blijven plakken in zijn geboorteplaats waar hij als twaalfjarige getuige is van een vreselijk ongeluk op de kermis. Niet veel later wordt het lijk van een meisje gevonden en arriveert een nieuwe leraar die al gauw Krijtman wordt genoemd. Met drie vrienden beleeft hij een eindeloze, maar traumatische zomer.
Dertig jaar later. De moord is nooit opgelost en Ed heeft die zomer ver weg gestopt. De gebeurtenissen van dertig jaar geleden vinden hun weg naar het heden door een brief die Ed bezorgd krijgt.
Tudor gooit heel veel lijntjes uit maar doet dat verve. Het is aangenaam puzzelen in deze goed geschreven thriller. De beschrijving van de vriendengroep en hoe verwachtingen uit de jeugd niet waargemaakt geven deze thriller een mooie laag. Als op de laatste bladzijde het laatste lijntje wordt vastgeknoopt en de verzamelwoede van Ed de kop opsteekt heb je een sfeervolle en ijzersterke thriller gelezen.
