Na lezing van ‘Haantjes’, dat in eerste druk in een witte en een roze editie op de markt kwam, heb ik daar geen spijt van.
De roman vertelt het verhaal van twee jongens uit de reclamewereld die een commercieel project op touw zetten ten tijde van de Gay Games in Amsterdam (1998). Ze hebben het plan opgevat om de kleur rood in landenvlaggen te vervangen door roze. Hun bedrijf ‘Merk en Uitvoering’ besluit van dit ontwerp ook vlaggetjes, shirts, petjes en fluitjes te laten maken.
Ze worden zakelijk bijgestaan door een zekere Charles, een volbloed homo die alleen aan seks denkt, overal de draak mee steekt en voortdurend in een deuk ligt. Aanvankelijk worden verschillende orders binnengehaald, maar al snel wordt duidelijk dat het hele project op een fiasco zal uitdraaien. De restpartij, opgeslagen in grote dozen op het hoofdkantoor, wordt tegen een dumpprijs verkocht . Het bedrijf blijft met een grote financiële strop achter.
De hoofdstukjes zijn vaak niet langer dan anderhalve bladzijde en het boek slaagt er geen moment in iets van spanning bij de lezer op te roepen.. Het verhaal blijft vlak en de personages worden niet uitgediept. Wat mij tegenstaat zijn de marketingtermen die op vrijwel iedere bladzijde in het Engels worden gedropped: creativity booster-brainstorm, product- en marketrechearsmanagers, young petentials, global priorities etc. De homoscene wordt wel goed neergezet en de schrijver slaagt erin een goed beeld neer te zetten van de snelle reclamewereld. Daarnaast is de nodige humor te bespeuren wat blijkt uit een zin als: “Een cursus nichtleven voor beginners in de Rue de Vaseline”.
Kluun (pseudoniem voor Raymond van der Klundert) vergelijkt zichzelf graag met schrijvers als Arnon Grunberg, A.F.T. van der Heijden en Jan Wolkers, maar die literaire pretentie kan hij beter laten varen.
In de Leeuwarder Courant las ik een vernietigende recensie waarvan alleen de laatste zin mij is bijgebleven: “Kluun heeft met Haantjes een overbodig boek geschreven”. Harde kritiek, maar voor de echte liefhebber van deze veelgelezen schrijver is Haantjes gewoon verplichte kost.
In De Wereld Draait Door wordt het nieuwste boek van Kluun positief besproken. Matthijs van Nieuwkerk en Claudia de Breij hangen aan de lippen van de schrijver en onthouden zich van kritisch commentaar. [youtube http://www.youtube.com/watch?v=on-mgPmg8EE&w=640&h=390]