Door Ineke van Erp
Clarissa is schrijfster. Nadat ze haar man heeft verlaten vindt ze een nieuw onderkomen in een opmerkelijk appartementengebouw waar alleen kunstenaars wonen. Ze worden streng geselecteerd. Al snel krijgt Clarissa het gevoel dat ze wordt bespied en dat ze er niet veilig is. Samen met haar kleindochter gaat ze op onderzoek uit.
Parallel aan het spannende verhaal lezen we haar aantekenboekje waarin we flarden van het geheime leven van haar man Francois ontdekken. Als Clarissa achter de waarheid komt verlaat ze haar man.
De setting van het verhaal is Parijs in de toekomst. De Eiffeltoren is door een bomaanslag vernield. Er is een zinderende hittegolf en watertekort. Er is geen groen sprietje meer in de stad te bekennen. Ook andere grote steden hebben te maken met bomaanslagen. Niet bepaald een florissant toekomstbeeld.
Dromen en werkelijkheid lopen steeds meer in elkaar over. Heeft Clarissa teveel fantasie als schrijfster, zakt ze weg in een depressie of een psychose? Of is ze een complot op het spoor? Het is een superspannende zoektocht. Als lezer blijf je in totale verwarring achter in deze wereld van camera’s, robots, en virtuele assistenten. Ik herinner me nog hetzelfde onwerkelijke gevoel dat ik destijds kreeg bij het lezen van “1984”van George Orwell.
Tatiana de Rosnay kennen we van haar zeer geslaagde romans met thema’s uit de geschiedenis. In deze nieuwste roman krijgen we een kijkje in de toekomst, een wereld met de macht van kunstmatige intelligentie. Maar menselijke thema’s blijven altijd. Jaloezie, eenzaamheid en angst zijn actueel in verleden, heden en toekomst.
