De luchtvegers

De tafel met nieuwe boeken in de bieb van Sneek ligt aardig vol. Ik loop er omheen, hier en daar een boek oppakkend, om het na de achterkant te hebben gelezen weer terug te leggen. Totdat ik de roman De luchtvegers in handen heb. Wat trekt mij aan? Niet de titel, al maakt die wel nieuwsgierig. Ook niet de omslagfoto want de zwart-wit foto vraagt niet meteen de aandacht. Iets in de naam van de auteur, Coco Schrijber, die mij nog onbekend is misschien? Even lezen of het wat is. De beschrijving op de achterkant maakt dat ik het boek mee naar huis neem.

Coco Schrijber won de Nederlandse Persprijs voor haar film First Kill en een Gouden Kalf voor Bloody Mondays & Strawberry Pies. Met haar essays werd ze genomineerd voor de Jan Hanlo Essayprijs en met haar speelfilmscenario Ola en de dingen voor de Visser-Neerlandiaprijs. De luchtvegers is haar romandebuut en ik ben benieuwd, zeer benieuwd. Mijn verwachtingen na deze opsomming van prijzen en nominaties zijn groot. En het mooiste van alles is dat ze zijn uitgekomen. Wat heeft Coco Schrijber een fantastisch boek geschreven. Ik hoop echt dat het niet bij dit debuut blijft want ik wil meer, veel meer.

Waar het boek eigenlijk over gaat? Ik zou zeggen: reserveer een exemplaar en lees het. Adriaan van Dis zegt dat deze roman geschreven is met een toverstaf en barst van de energie. Beter kan ik het niet beschrijven. Nou vooruit dan, een tipje van de sluier: over een dochter, een moeder, een oorlog, het klooster, Amsterdam en waarom we niet altijd worden wie we hadden willen zijn. Ik geef het boek in ieder geval mee aan klanten die ook van schrijfster Griet Op de Beeck houden. Lezen dus!