spoileralert
Zojuist heb ik je laatste boek 18 graden onder nul dichtgeslagen en ben eerlijk gezegd een beetje lam geslagen door je Scandinavische fantasie. Daarom wilde ik je wat vragen. Gaat alles goed met je?
In het boek schrijf je over een perverse tweeling die rijke, eenzame mensen opsluit in een vrieskist met een fles wodka zodat ze al drinkend hun dood tegemoet gaan. De tweeling, een man en een vrouw, zijn in hun jeugd ernstig misbruikt door hun vader. Een vader die ze op latere leeftijd met 18 messteken om het leven hebben gebracht. 18 messteken, net zoveel als het aantal graden onder nul in de vrieskisten.
In ieder geval. De tweeling steelt de identiteit van de bevroren slachtoffers om hun geld achter over te drukken en zich voor te doen als het slachtoffer. Is dat een aantal maanden later gelukt, dan worden de lijken ontdooid als een diepvriesmaaltijd en met auto en al de haven in gereden. Zelfmoord denkt de politie vanwege het hoge alcoholpercentage in het bloed.
Daarnaast schrijf je nog over een aantal tieners die filmpjes maken terwijl ze daklozen op allerlei inventieve manieren ombrengen. Daklozen in een winkelwagentje de snelweg opduwen??? Waar komt dat vandaan?
Halverwege het boek was ik de tel kwijt hoeveel slachtoffers er inmiddels waren, maar dat loopt vast in de dubbele cijfers. 18?
Kortom, een psychopathische, incestueuze en kaalgeschoren tweeling, duistere adolescenten, een alcoholische rechercheur (moet dat nou?), echtscheiding, overspel, wraakacties, seances in de kelder om geesten op te roepen, disfunctionele ouders, kwaadaardige bazen, een patholoog anatoom die zijn lange haren in een vlecht doet als er weer ’s een moordslachtoffer wordt binnen gereden. Neem je met het schrijven van je thrillers niet te veel hooi op je vork? Moet je het niet ’s wat rustiger aan doen en je fantasie wat afkoeling geven? Lijkt me verstandig.
Met vriendelijke groet,
Robert
ps. wanneer verschijnt het volgende deel?