De schrijver Toshikazu Kawaguchi zet je aan het denken: wat als je in een café terug of vooruit in de tijd kon reizen? Zou je het nog steeds doen, zelfs als het niets aan het heden zou veranderen? In zijn boek Before the Coffee Gets Cold wordt dit thema op een meeslepende en doordachte manier behandeld.
Tijdreizen gecombineerd met de warme, vertrouwde sfeer van een café? Heerlijk toch! Hoewel het boek relatief dun is, zit het vol met emotionele verhalen die je diep raken. De afzonderlijke verhalen en de tijdloze setting van het café zorgde ervoor dat ik steeds weer naar het boek terugkeerde. Wat ook fijn is: als je de personages of hun relaties niet meer precies herinnert, staat er voorin het boek een handige tijdlijn met alle belangrijke personages. Superhandig!
De personages hebben allemaal hun eigen unieke verhaal. Van een vrouw die haar overleden zus nog één keer wil zien, tot een vrouw die haar dementerende echtgenoot bezoekt; elk verhaal draagt een diepere boodschap in zich. Het boek laat je vooral zien hoe waardevol het is om in het heden te leven.
Mijn persoonlijke favoriete verhaal was dat van het oudere koppel. De man, Mr. Fusagi, lijdt aan Alzheimer en herkent zijn vrouw, Ms. Kohtake, niet meer. Ms. Kohtake is verpleegster en worstelt enorm met het feit dat haar man haar is vergeten. Toch draagt Mr. Fusagi elke keer dat hij het café bezoekt een brief bij zich, bestemd voor zijn vrouw. Ms. Kohtake besluit terug te reizen naar het verleden om die brief te ontvangen. Dit verhaal was hartverscheurend, maar tegelijk ook prachtig.
“With the coffee in front of her, she closed her eyes, and inhaled deeply. It was her moment of happiness.”
Dit boek is een absolute aanrader voor iedereen die van korte, maar betekenisvolle verhalen houdt en niet bang is voor zwaardere thema’s!
