Deze maand is Dorsvloer vol confetti van Franca Treur de tip van de maand. Het boek beleeft herdruk na herdruk.
Het verhaal is in deze tijd van omvallende banken, boerkaverbod en rekeningrijden een kennismaking met een wereld waar het leven eenvoudig en duidelijk is. Het speelt in Zeeland en verhaalt over de 12-jarige Katalijne, dochter van bevindelijk gereformeerden. De schrijfster heeft geen autobiografie geschreven, wel heeft ze geput uit haar eigen herinneringen. Het dagelijkse leven op de boerderij staat volledig in het teken van geloof. Een geloof waarin het hiernamaals belangrijker lijkt dan het hier en nu. Dat paradijs is niet voor alle gelovigen. Slechts de door God uitverkorenen zullen een plaats krijgen. Als iemand gestorven is hopen nabestaanden op een teken van God dat hun dierbare opgenomen is.
Dat lijkt als buitenstaander tamelijk wreed. Een levenlang gebukt gaan onder oudtestamentische preken waarin de mens als zondaar wordt afgeschilderd, een levenlang zonder zonde proberen te leven en dan maar moeten afwachten of je uitverkoren bent. Toch is het boek licht van toon, met humor en door het perspectief van een 12-jarige die zich langzaam bewust wordt van het geloof en de twijfel die haar langzaam bekruipt. Ze begint vragen te stellen. Vragen die ze zichzelf stelt, omdat je met je twijfels niet terecht kan bij een ander.
